*ઝાકળનું ગીત*
વાદળના મ્હેલમાં બાર બાર બાળકી,
તેરમી હું બાળકી રોતી જી રે !
આંસુમાં જનમી ને આંસુમાં જીવતી,
વન વન વેરતી મોતી જી રે !
ફૂલડાં અપારને નથડી નથાવી,
ખડ ખડ મોતી પરોતી જી રે !
કુમુદિની કાનમાં મૂકું લવિગડાં,
હીરલા ગૂંથું હું ગોતી જી રે !
~ કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી
*આજ વાદળીએ*
આજ વાદળીએ આખી રાત વરસ્યાં કીધું.
મેહુલાએ માંડી મીટ ધરણીએ પ્રેમરસ પ્યાલું પીધું…
નદીઓનાં નીરમાંહી જોબન ચડ્યાં
એની ફાટ ફાટ કાય, એની છાતી ના સમાય
ટમકીને મેઘલાએ ચુંબન મઢયાં …
ઉરને એકાન્ત ગોખ એકલતા આરડે !
કોઈ આવો વેચાઉં, જ્યાં દોરો ત્યાં જાઉં;
મારાં અંગ અંગ ભૂખ્યાં,
ઝરો પ્રેમરસ! સૂક્યાં;લઇ જાઓ!
આ એકલતા શેય ના સહાય!
વર્ષા રડે, રડું હું તોય ના રડાય…
કવિ: કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી (16.9.1911 – 23.7.1960)
સ્વરકાર: અમર ભટ્ટ * ગાયક: ગાર્ગી વોરા * વાદ્યસંગીત નિયોજન: અમિત ઠક્કર * આલબમ: શબ્દનો સ્વરાભિષેક: 5
જુઓ સર્જક પરિચય :
વાહ, બંને ગીતો સુંદર. સ્વરાંકન અને ગાયન મનભાવન.
ખુબ સરસ રચનાઓ ખુબ ગમી
મુખડા વિનાનું પ્રયોગશીલ મજાનું ગીત ઝાકળનું ગીત..