🥀 🥀
*એક પછી એક*
એક પછી એક પછી એક પછી એક
કાપ્યા કરી, ખાધા કરી બર્થડેની કેક
એક પછી એક.
મીણમાંથી બત્તી બની, ફીણમાંથી શ્વાસ,
ઊંડા ઊંડા શ્વાસ ભરી ફૂંક મારી ખાસ;
તાળીઓના ગડગડાટ વગાડતું ડેક
એક પછી એક.
શેમ્પેઈનનો કોર્ક ખૂલ્યો ચારેબાજુ ફીણ,
અંધકારે ઓગળતું માણસ નામે મીણ;
પળનું આ તુચ્છ પ્યાદું, આપે મને ચેક
એક પછી એક.
મ્હોરાંઓની ચાલ ગઈ, રહી ગયાં ખાનાં
અમળાઈ – ચિમળાઈ ફૂલ રડે છાનાં;
‘હવે ફરી નહી રમું’, એવી લેતાં ટેક
કાપ્યાં કરું
ખાધાં કરું
બર્થડેની કેક
એક પછી એક.
~ ચિનુ મોદી (30.9.1939 – 19.3.2017)
🥀 🥀
*પગલાં*
એ જ ‘ઇર્શાદ’ને વસવસો
કહી ના શક્યો કોઇને કે ખસો.
પૂછું પ્રશ્ન હું શ્વેત પગલાં વિશે
અને દરવખત આપ ફિક્કું હસો.
સમય નામની બાતમી સાંપડી
પછી લોહી શું કામ નાહક ધસો:
પડે ડાળથી પાંદડું, એ પછી
ઇલાજો કરું એકથી એક સો.
ઇલાજો કરું એકથી એક સો
રહે એ જ ‘ઇર્શાદ’ને વસવસો.
~ ચિનુ મોદી ( ઇર્શાદ) (30.9.1939 – 19.3.2017)
🥀 🥀
*એની તરસનો*
એની તરસનો ક્યાં તને અંદાજ છે ?
એ ઝાંઝવા પાણી ગણી પી જાય છે !
મારો નથી એ એકલાનો એટલે,
મારા હૃદયમાં ક્યાં ખુદાનું સ્થાન છે ?
જ્યાં જ્યાં ગયો ત્યાં ત્યાં ઉદાસી હોય છે;
લો, આપણા ઘરનો ઘણો વિસ્તાર છે.
તારા નગરમાં ચાર પગલાં પાડતાં
આ શ્વાસમાં તો પીળો પીળો થાક છે !
ઇર્શાદ, તારી નાવને હંકાર ના,
ચોથી દિશાનું ક્યાં તને કૈં ભાન છે ?
~ ચિનુ મોદી (30.9.1939 – 19.3.2017)
🥀 🥀
*આવ્યો હશે*
ઇચ્છાસર હવેલીમાં પવન આવ્યો હશે
ખેપ ખૂશ્બોની કરી ‘ઇર્શાદ’ શું લાવ્યો હશે ?
એમ અટકળ થાય છે કે કોઈ સમજણને લીધે
રોજ સાથે ચાલનારે માર્ગ ટૂંકાવ્યો હશે.
પ્હાડ પર ચડશે અને ત્યારે તળેટી છોડશે
એ વગર તેં હાથ તારો આ…મ લંબાવ્યો હશે.
જાળ સાથે પંખીઓ ગાયબ થયાં એ સાંભળી
ભીંત વચ્ચોવચ પવનને બાંધી દોડાવ્યો હશે.
ભીંત વચ્ચોવચ પવનને બાંધી દોડાવ્યો હશે
ખેપ ખૂશ્બોની કરી ‘ઇર્શાદ’ શું લાવ્યો હશે ?
~ ચિનુ મોદી (30.9.1939 – 19.3.2017)
🥀 🥀
કદી રાંક છે તો કદી રાય શબ્દો,
કદી બાંધતા, ક્યાંક બંધાય શબ્દો.
કદી આંસુઓનું લઈ રૂપ આવે
કદી પુષ્પ પેઠે પરોવાય શબ્દો.
કદી હોઠ પર આવી પાછા વળે છે,
ઘણીવાર બ્હૌ બોલકા થાય શબ્દો.
હતો મૌનનો એક દરિયો છલોછલ,
કિનારે રહીને તરી જાય શબ્દો.
વીતેલો સમય એટલે શૂન્યઘરમાં
શમી જાય, ક્યારેક પડઘાય શબ્દો.
~ ચિનુ મોદી (30.9.1939 – 19.3.2017)
આ પણ જુઓ
ખૂબ જ સરસ ગઝલોનું ચયન. કવિ શ્રી ને સ્મૃતિ વંદન.
સરસ ગઝલો ખુબ ગમી સ્મ્રુતિવંદન