સામે હતી
એના ઘરની એક બારી મારા ઘર સામે હતી
મારી જે દુનિયા હતી મારી નજર સામે હતી
એક સરખો ગર્વ બંનેને હતો વ્યક્તિત્વનો
એક ઊંડી ખીણ પર્વતના શિખર સામે હતી
રાતે ચિંતા કે સવારે સૂર્ય કેવો ઊગશે
ને સવારે, સાંજ પડવાની ફિકર સામે હતી
ને વસંતોને ઊમળકાભેર માણી લેત પણ
હાય રે! એક વેંત છેટે પાનખર સામે હતી
હું જ અંધારાના ડર થી આંખ ન ખોલી શક્યો
એક સળગતી મીણબત્તી રાતભર સામે હતી
મિત્રને શત્રુની વચ્ચોવચ ખલીલ ઊભો હતો
એક આફત પીઠ પાછળ એક નજર સામે હતી .
~ ખલીલ ધનતેજવી
એની આંખોમાં
એની આંખોમાં હું સમાયો છું,
ત્યારથી ચોતરફ છવાયો છું!
આયનાનેય જાણ ક્યાં થઈ છે,
છેક ભીતરથી હું ઘવાયો છું!
નોંધ ક્યાં થઈ મારી હયાતીની,
હું મરણ બાદ ઓળખાયો છું!
જે મળે તે બધા કહે છે મને,
તારા કરતાં તો હું સવાયો છું!
એના નામે જ હું વગોવાયો
જેના હોઠે સતત ગવાયો છું!
એટલે ફૂલ મેં ચઢાવ્યાં છે,
હું જ આ કબ્રમાં દટાયો છું!
~ ખલીલ ધનતેજવી
કવિના જન્મદિને સ્મૃતિવંદના
વડોદરા જે શાયર માટે ગર્વ લઈ શકે, એવા ખલીલ ધનતેજવી ને સ્મૃતિ વંદન.
બન્ને રચનાઓ ખુબ સરસ અભિનંદન કાવ્ય વિશ્વ
ખલીલ સાહેબ જ્યારે ગઝલનું પઠન કરતા ત્યારે એક સમા બંધાઈ જતો. વંદન.
ખલીલની ગઝલો પરંપરા અને આધુનિકતા વચ્ચેનો સેતુ છે. સીધો સચોટ ઘા કરી રમ્ય ખલેલ કરનારી.