ઓછી મૂડી ને ઝાઝેરી લે’ર છે
સાચું પૂછો તો માંહ્યલાની મે’ર છે
શીદને ઉતારું આ મધદરિયે વા’ણ હું ?
બંદર ચોરાસીનો વાવટો તો ઘેર છે
સંબંધ તો રાખ્યા રે’છે મારા ભાઈ
જેટલા લખ્યા એની પહોંચુના ઢેર છે
મણકા તો નામના મલકના મુસાફર
હાથમાં રહ્યો એ તો માળાનો મેર છે
મૂક્યો મેં તો એક દીવો ટોડલિયે
આવી જુએ હવે, હું છું અંધેર છે.
~ પુષ્પા વ્યાસ
કવિ ત્રિભુવન વ્યાસના દીકરી પુષ્પા વ્યાસ. ઓછું લખ્યું છે પણ માતબર લખ્યું છે.
મોર ના ઈંડા ચિતરવા ન પડે ખુબ સરસ મજાની રચના ખુબ ગમી અભિનંદન
પુષ્પાબેનની ગઝલ સરસ છે.
અભિનંદન.
ઓછી મૂડી ને ઝાઝેરી લે’ર
વાહ
આવી જુએ હવે હું છું અંધેર છે. વાહ વાહ! એક દીવાના જોર પર અંધારને પડકાર! ખૂબ જોમભરી રચના.
વાહ, ખૂબ જ સરસ