સુક્કા સરોવરનો ઘાટ
બેડાં મૂકીન તમે બેસજો ઘડીક
હું તો સુક્કા સરોવરનો ઘાટ
વીરડાં ગાળીન પછી ભરજો નિરાંતવાં
મારો ખાલીખમ ઉચાટ
તમને જોયાં ને પાંચ પગલાંની એકવાર
હૈયે જડેલ ભાત સાંભરે
એકવાર છલછલતા હિલ્લોળે પોંખ્યાંનાં
કંકુ ચોખાની વાત સાંભરે
મને પથ્થરનાં શમણાંનાં સમ્મ ફરી જાગે રે
તે દિ’નો ભીનો તલસાટ
ઝાંઝરના મૂંગા રણકાર સમું ગામ
આમ ટળવળતું ટળવળતું જાય
ઝાંઝવાંની પરબો રેલાય તોય વાયરાની
તરસી વણઝાર ના ધરાય
વાત વાદળ કે કાજળની કરતાં જાજો,
વાત સૂરજ કે છૂંદણાંની કરતાં જાજો,
નકર નૈં ખૂટે નોંધારી વાટ
~ માધવ રામાનુજ
ચીતર્યાં સંભારણાં
પછી પગલામાં ચીતર્યાં સંભારણાં …
પહેલું અબોલાના ઓરડાનું અજવાળું
વળતાં ચીતર્યાં રે બંધ બારણાં !
ભીંત્યું ચીતરીને એમાં પૂર્યા ઉજાગરાનાં
સોનેરી રૂપેરી રંગ,
પાણિયારું ચીતર્યું ને બેડામાં છલકાવ્યો
ધગધગતો તરસ્યો ઉમંગ!
તોરણમાં લીલછોયા ટહુકાના સૂર અને
હાલરડે આળેખ્યાં પારણાં !
ફળિયામાં આંબાનો ચીતર્યો પડછાયો
ને ચીતર્યું કૂણેરું એક પાન ,
ચીતરતાં ચીતરતાં ચીતર્યાં ઝળઝળિયાં
ત્યાં નજરનું ખરી ગયું ભાન !
કાળજામાં કોરાતી જાય હજી કૂંપળ
ને ઉંબરમાં અમિયલ ઓવારણાં !
~ માધવ રામાનુજ
ખુબ સરસ રચનાઓ ખુબ ગમી
કાવ્ય વાંચ્યું. વિષયવસ્તુ સાથે એક થઈ જવાયું આને તેથી વારંવાર લાગણીસભર વંચાયું.