અંદરના ઓરડે ઊઘડે અજવાસ અને અંધારા દૂરના દરિયે
આરપાર વહેતી આ આવન ને જાવન લઈ અઢળકના કાંઠે અવતરીએ
આવ ઝળહળનાં દેશમાં મળીયે….
નરવી આ ધરતી ને નરવું આકાશ, હવે નરવા તે ગાન ગણગણીએ
કલરવના ઘૂંટ પી, પાંખોના દેશમાં, થઈને આકાશ ફરફરીએ
આવ ઝળહળનાં દેશમાં મળીયે…..
એકાંતો ઉજવતાં જળની સંગાથે આ, બેસી જા ટીપાંને તળિયે
મનભાવન ભીનાશો પહેરેલી પળને, લે છાતીમાં સંતાડી દઈએ
આવ ઝળહળનાં દેશમાં મળીયે….
દિશ-દિશનાં પગરવો પડઘાતા પંડમાં, હરદમ હોંકારામાં ભળીએ
પ્રગટે છે પ્રાણ અને ઊઘડે આનંદ રે, સૂરમાં સહજના સરીએ
આવ ઝળહળનાં દેશમાં મળીયે….
~ લતા હિરાણી
અગોચર ભાવપ્રદેશનું રમ્ય ગીત
આભાર હરીશભાઈ
વાહ વાહ ખુબ સરસ રચના ખુબ ગહન વાત કાવ્ય દ્નારા કહી ખુબ ખુબ અભિનંદન
આભાર છબીલભાઈ
આગમના ઇલાકામાં કવયિત્રી સહજ સહજ આંટો મારી આવે છે. ગીતમાં આવેલી સરસ રચના. અભિનંદન.
આભાર મીનલબેન
લતાબેનનુ આ ગીત અધ્યાત્મથી તરબતર… અંદરનાં દેશમાં જો અજવાળાં થાય તો બધાં દ્વાર ઝળહળ ઝળહળ થાય…ઠેઠ અંદર બેસવું એટલે કે અલખ જગાવવી હોય તો જળનાં ટીપાંની જેમ ઠેઠ… તળીયે જઈને સમાધિસ્થ થાવું પડે…! લતાબેન ખૂબ ખૂબ અભિનંદન આપને
ખૂબ ખૂબ આભાર સુરેશભાઈ
Congratulations Lata Ben
આધ્યાત્મિક મનોભાવ જગતને ઉજાગર કરતુંઆ ગીત ખૂબ જ મનોહારી છે.
આભાર દિલીપભાઈ
ખૂબ જ સરસ ભાવવાહી લયબધ્ધન ગીત છે.ખાર્મિક અર્થ સભરય
આભાર મેવાડાજી
સૌ પ્રતિભાવકોનો અને મુલાકાતીઓની આભારી છું.