પૃથ્વી કેરું સ્વર્ગ
શીળી સવાર
સ્વામી ગૃહદેવતા !
ગૃહ મહીં પ્રવેશતાં વેંત
આ હું ભાળું છું તે શું?
ચક્ષુચિત્ત એક સંગે
ચાલે નહિ તસુ
આ અવાવરુ ઘર
આ ફરસ
નિત્યે કેવી ઝળાંહળાં સ્વચ્છ!
કો નિર્મળ વદન શું
પ્રતિબિંબિત પદાર્થ રજેરજ.
તે આજ છાઈ ગઈ
મલિન મ્લાન આવરણરજ :
મહીંથી પ્રકાશી ઊઠે
જાણે વદે વડું અચરજ.
પરસ્પર ફરશ આ
ગુફતેગો ગુંજી રહી
વાચા વડે વિસ્મય વદી રહી
’મુજ પરે – મુજ પરે,
ગૃહસ્વામી પદાંકન “
એવું ઘેરું ઘેરું ગીત ગાય.
’લાવ પગલાં હું વીણી લઉં – હૈયે ધરું’
એવું મને થાય.
એ જ
લિખિતંગ
ઝૂરતી આ ગૃહિણીના ઝાઝેરા જુહાર.
~ હીરાબહેન રામનારાયણ પાઠક